با گذشت ۵۰ روز از آغاز حملات رژیم صهیونیستی به غزه، چند روزی است که زمزمه‌هایی مبنی بر آتش بس چند روزه در جنگ غزه به گوش می‌رسد؛ خبری که اینک بیش از هر زمانی قطعیت یافته‌است.

رسانه‌های عبری دیروز گزارش دادند که «توافق آتش‌بس احتمالی به‌مدت ۵ روز و با آزادی ۵۰ اسیرِ اسرائیلی در ازای آزادی ۱۰۰ زندانیِ زن و کودک فلسطینی خواهد بود» و این خبر از سوی برخی منابع و گروه‌های مقاومت به ویژه حماس نیز تایید شد.

حماس طی بیانیه‌ای اعلام کرد: پس از مذاکرات سخت و پیچیده و طولانی، اعلام می‌کنیم که به یاری خداوند متعال و تلاش‌های زیاد طرف قطری و مصری به توافق آتش بس انسان دوستانه (آتش‌بس موقت) به مدت ۴ روز دست پیدا کردیم.

حماس در ادامه بیانیه خود مفاد این توافق را اعلام کرد که بر اساس آن، درگیری‌ها از سوی دو طرف، فعالیت‌های نظامی ارتش رژیم صهیونیستی در همه مناطق غزه و نیز جابه جایی خودرو‌های زرهی این رژیم در غزه متوقف خواهد شد.

بر اساس این توافق، صد‌ها کامیون ویژه حامل کمک‌های بشردوستانه، درمانی و سوخت وارد همه مناطق غزه بدون استثنا خواهد شد. حماس افزود: ۵۰ اسیر زن و کودک اسرائیلی زیر ۱۹ ساله در مقابل ۱۵۰ زن و کودک زیر ۱۹ ساله فلسطینی بر اساس سوابق اسارت آزاد خواهند شد.

این آتش بس بشردوستانه اگر چه تنها برای چند روز اجرایی می‌شود، اما با خود پیام‌هایی مهمی به همراه دارد که نخستین پیام آن، هماهنگی و وحدت جبهه مقاومت در مرز‌های مجاور سرزمین‌های اشغالی است. در این مدت رژیم صهیونیستی از شمال توسط حزب الله، در مرز‌های شرقی توسط سوریه و از جنوب توسط انصارالله یمن همواره مورد حمله قرار می‌گرفت.

حتی پایگاه‌های نظامی و رزمناو‌های آمریکا نیز از این حملات مصون نماندند؛ تهدیدات جدی و مداومی که از یک سو شکنندگی رژیم را عیان ساخت و از سوی دیگر باعث فشار غرب بر نتانیاهو برای تن دادن به آتش بس شد.

چند روز پیش شاهد توقیف کشتی صهیونیستی توسط نیرو‌های مسلح یمن بودیم که یک تحول مهم و تعیین کننده به شمار می‌رفت و توانست در مساله تجارت بین‌المللی از جمله نفت پر سر و صدا باشد.

تنگه باب المندب، پهنه‌ای ژئواستراتژیک و گذرگاه راهبردی یمن در دریای سرخ به کانون حوادث در منطقه تبدیل شده و مقامات یمنی بار‌ها تهدید کرده‌اند که در صورت تداوم نسل کشی در غزه کشتی‌های این رژیم و همچنین کشتی‌های در تعامل با تل‌آویو هدف مشروع نیرو‌های مسلح یمن، این تنگه را خواهند بست و این تهدید بلافاصله وارد فاز عملیاتی شد.

همان طور که اشاره شد، دریای سرخ و باب‌المندب به‌مثابه شاهرگ رژیم صهیونیستی به‌شمار می‌روند و این اقدام ارتش یمن ضربه‌ای سهمگین را بر اقتصاد و امنیت دریانوردی این رژیم وارد کرد.

آن هم اقتصادی که روز به روز ابعاد نابسامان آن بیش از قبل هویدا می‌شود و طی ماه‌های اخیر به پاشنه آشیل نتانیاهو تبدیل شده‌است. این نیز بحران فرسایشی غزه، لایه‌های پنهان این بحران اقتصادی را یکی پس از دیگری به نمایش می‌گذارد.

اختلال در عملیات نفتی، گازی و پالایشگاه رژیم صهیونیستی، توقف صادرات و واردات از طریق بنادر رژیم، توقف پروژه‌های عمرانی بزرگ، چون شهرک‌سازی، کمبود بودجه ناشی از استقراض برای مصارف جنگی، کاهش نیروی کار به دلیل ترک شغل ۳۰۰ هزار نظامی ذخیره، سقوط بورس، کاهش امنیت غذایی، کاهش ارزش شِکِل (واحد پولی رژیم صهیونیستی)، کاهش سرمایه گذاری خارجی، توقف توریسم و گردشگری، خسارت به بخش کشاورزی و عمرانی، کمبود و نایابی کالا‌های اساسی و کاهش شدید نرخ بهره‌وری در بخش‌های دولتی تنها گوشه‌ای از این اقتصاد وررشکسته است.

نتانیاهو که فرسایشی کردن جنگ غزه را فرصتی برای فرار از محاکمه و عنصری وحدت بخش در داخل قلمداد می‌کند، حال که بعد از حدود ۵۰ روز جنگ دستاوردی نداشته است باید پاسخگو باشد. چند روز پیش «یائیر لاپید» نخست‌وزیر پیشین رژیم و رئیس جناح مخالف کابینه در مصاحبه با کانال ۱۲ برای نخستین بار به طور علنی خواستار برکناری بنیامین نتانیاهو شد.

تنها نتیجه بیش از یک ماه و نیم بمباران غزه برای نتانیاهو، شهادت بیش از ۱۴ هزار شهروند غیرنظامی اعم از ۵ هزار و ۸۴۰ کودک و ۳ هزار و ۹۲۰ زن بود که انتظار می‌رود باوجود آتش بس و حتی تکرار و تمدید آن، از سوی مراجع و سازمان‌های کیفری و حقوق بشری مورد پیگیری قرار گیرد. البته با توجه به پیشینه رفتار خصمانه صهیونیست‌ها، اینکه آتش بس از سوی اسراییل نقض و نسل کشی فلسطینیان توسط نظامیان صهیونیست تداوم یابد، دور از ذهن نیست.

با همه این تفاسیر ارتش تا بُن دندان مسلح اسراییل، نخست وزیر ستیزه جو و کابینه افراطی وی که روزی سودای تسخیر غزه و نابودی حماس را در سر داشتند اینک با واقعیت میدانی کنار آمده‌اند. آن‌ها حتی نتوانستند از جنگ غزه برای سرپوش گذاشتن بر رسوایی امنیتی- اطلاعاتی بهره گیرند، اینک نیز خود و متحدان غربی را در گرداب بحران چندوجهی در حال غرق شدن می‌بینند و تنها راه خلاصی از آن، آتش بس و القای پیروزی است.